Εργαστήρια Δεξιοτήτων: Συμπερίληψη και Αλληλοσεβασμός. Ο Παπανικολάου Δημήτρης απαντάει στις ερωτήσεις μας για το φάσμα του αυτισμού

1. Έχετε παντρευτεί; Ναι, είμαι παντρεμένος.
2. Έχετε παιδιά; Έχω μία κόρη.
3. Τι κάνετε τον ελεύθερο χρόνο σας; Το τελευταίο διάστημα έχω αφιερώσει όλο τον χρόνο μου στην εκστρατεία ενημέρωσης του πληθυσμού για το φάσμα του αυτισμού και την οργάνωση του UniquAll.
4. Πώς σας ήρθε η ιδέα να ξεκινήσετε να παίζετε μπάσκετ; Αφορμή ήταν οι μπασκέτες που υπήρχαν στη γειτονιά μου, κάτω από το σπίτι μου. Γενικότερα ασχολούμουν με τον αθλητισμό.
5. Τι σας αρέσει στο μπάσκετ; Στους αγώνες μπάσκετ υπάρχουν μεγάλες εναλλαγές συναισθημάτων, που οφείλονται στις εύκολες ανατροπές του σκορ. Έτσι από τη μεγάλη χαρά μπορείς να περάσεις εύκολα στη μεγάλη λύπη και αυτό γίνεται κίνητρο να προσπαθήσεις ώστε να ξαναζήσεις τη μεγάλη χαρά.
6. Πώς σας συμπεριφερόντουσαν οι συμπαίκτες σας; Οι σχέσεις ήταν σχέσεις συνεργασίας και φιλίας, σε πολλές περιπτώσεις.
7. Σε ποια ηλικία και με ποιον τρόπο διαγνωστήκατε με αυτισμό; Στην ηλικία των 42 ετών και αφορμή ήταν η διάγνωση της κόρης μου, της Άριας,επίσης στο φάσμα του αυτισμού, καθώς έτσι ήρθα σε επαφή με ειδικούς ψυχικής υγείας.
8. Πώς νιώσατε όταν διαγνωστήκατε με αυτισμό; Ένιωσα μεγάλη έκπληξη η οποία οφείλονταν κυρίως στην άγνοια που είχα ακόμη για το φάσμα του αυτισμού και το πόσο ευρύ μπορεί να είναι ώστε να καλύπτει ανθρώπους με σημαντικές δυσκολίες, μέχρι ανθρώπους όπως η δική μου περίπτωση που είναι πλήρως λειτουργικοί.
9. Πώς αντέδρασε η οικογένειά σας και οι φίλοι σας όταν τους το είπατε;  Σας στήριξαν; Ναι, υπήρξε στήριξη γιατί υπήρξε άμεση αποδοχή της κατάστασης και όλο αυτό οδηγεί και σε μία ηρεμία τελικά.
10. Άλλαξε καθόλου η ζωή σας αφότου διαγνωστήκατε με αυτισμό; Η ζωή μου άλλαξε γιατί οι γνώσεις για τον αυτισμό και οι εμπειρίες από αυτόν λόγω της διάγνωσης της κόρης μου, μου έδωσε νέο ρόλο στη ζωή μου με στόχο την ενημέρωση της κοινής γνώμης γι αυτό το θέμα.
11. Είχατε βοήθεια αφότου διαγνωστήκατε με αυτισμό;  Δεν χρειάστηκα βοήθεια σε προσωπικό επίπεδο καθώς είμαι υπερλειτουργικός… Φυσικά ένιωσα ότι υπήρξε και κατανόηση για κάποια θέματα που θα μπορούσαν να παρεξηγηθούν.
12. Πώς νιώθετε που είστε τόσο πετυχημένος παρά τις δυσκολίες του αυτιστικού φάσματος; Το αυτιστικό φάσμα δεν μου δημιούργησε δυσκολίες, καθώς βασικό του χαρακτηριστικό είναι η εμμονή με ένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον, που σε μένα λειτουργούσε στην απόλυτη αυτοσυγκέντρωση στους επαγγελματικούς μου στόχους. Έκανα focusστους αγώνες και τα έδινα όλα.
13. Σας έχει βοηθήσει ο αυτισμός σε κάποιον τομέα της ζωής σας;  Όπως είπα και στην προηγούμενη ερώτηση, για μένα η απόλυτη αφοσίωση που χαρακτηρίζει τον αυτισμό με ωφέλησε επαγγελματικά.
14. Έχετε υποστεί ρατσισμό λόγο της κατάστασης αυτής; Εγώ προσωπικά δεν έτυχε να νιώσω ρατσιστικές συμπεριφορές.
15. Σας έχει επηρεάσει θετικά ή αρνητικά το έργο ενημέρωσης του κοινού που κάνετε; Θετικά με επηρέασε γιατί προσπαθώ να βελτιώσω την ποιότητα ζωής του παιδιού μου. Αρνητικά, γιατί έχω αναλάβει πάρα πολλές ευθύνες με ότι αυτό συνεπάγεται.
16. Αν έχετε αδερφό\ή, πως νιώθει για εσάς;  Έχω έναν μεγαλύτερο αδελφό που είναι ζωγράφος. Νιώθουμε καμάρι ο ένας για τον άλλον!
17. Νιώσατε λύτρωση όταν μάθατε για τη διάγνωσή σας, για κάποια συμπεριφορά σας στο παρελθόν; Πάντα ένιωθα θυμό όταν συνέβαιναν κοινωνικές αδικίες και κάποιες φορές τον εκδήλωνα έντονα. Πλέον, λόγω της ενημέρωσης μπορώ να διαχειρίζομαι αυτό το θυμό και να με επηρεάζει διαφορετικά.
18. Είναι δύσκολο για μια οικογένεια να μεγαλώνει ένα τέτοιο παιδί; Ναι είναι δύσκολο, αλλά εξαρτάται σε πολύ μεγάλο βαθμό από το επίπεδο της λειτουργικότητας του παιδιού, καθώς ο αυτισμός περιλαμβάνει άτομα με πολύ διαφορετικές δυνατότητες και ικανότητες, άρα και δυσκολίες στην καθημερινότητά τους. Βέβαια οι δυσκολίες γίνονται πολύ μεγαλύτερες λόγω της κοινωνίας που δεν είναι προετοιμασμένη να συμπεριλαμβάνει το διαφορετικό. Και γι αυτό χρειάζεται η ενημέρωση.
19. Πώς πρέπει να συμπεριφερθώ σε ένα αυτιστικό παιδί; Ο τρόπος είναι απλός. Πρώτα να δείχνουμε κατανόηση όταν καταλαβαίνουμε ένα διαφορετικό τρόπο σκέψης και επικοινωνίας. Μετά να το συμπεριλάβουμε στις κοινές μας δραστηριότητες, με δική μας πρωτοβουλία, ακόμη και αν δείχνει ότι δεν το ενοχλεί να μείνει μόνο του. Αν ανταποκριθεί με ακατάλληλο τρόπο, π.χ. ξεκινώντας μία περίεργη για μας κουβέντα, να την συνεχίσουμε γιατί έτσι θα νιώσει θάρρος. Και να μην τα θεωρούμε πρόβλημα να τα καλέσουμε στα γενέθλιά μας, ή ότι δεν θα το καταλάβει. Και ακόμη καλύτερα να πάμε στα δικά του γενέθλια όταν μας καλέσει…

Η φωτογραφία είναι από https://www.uniquall.net/